‘వనితాజ్యోతి’ని వెలిగించిన బాపు బొమ్మ ... ఆ తొలి సంచిక ఆచూకీ తెలుసా?

చూశారా ఈ ముఖచిత్రం ? 

ఒక వారపత్రికకూ, ఒక మాసపత్రికకూ  ముఖచిత్రంగా అమరిన బొమ్మ ఇది. 

అంతే కాదు;

ఇద్దరు ప్రముఖ రచయితల  అక్షరాలకు  ప్రేరణ కలిగించిన బొమ్మ కూడా  ఇదే!

దీని వయసు  53 సంవత్సరాలు.

కానీ  బొమ్మల్లోని  మనుషులకు  వయసు పెరగదు కదా?

అందుకే ఈ చిత్ర కథానాయిక ఇప్పటికీ... ఎప్పటికీ  నవ వధువే. 

తొలి ప్రేమలేఖ  చదువుకుంటున్న  ఆమె ముఖంలో విచ్చుకుంటున్న  మందహాసం నిత్య నూతనమే!

ఆంధ్ర సచిత్ర వారపత్రిక లో ‘ముఖపత్ర చిత్రం’ గురించి నండూరి రామ్మోహనరావు గారు ఎలా  రాశారో కొంచెం (మాత్రమే)  రుచి చూద్దాం!

------------------------- 
‘‘మెయిలు తొమ్మిదింటికి వస్తుందిట మన వూరికి. టపా బంట్రోతు లవ్ లెటర్సూ అవీ పట్టుకు బయల్దేరేసరికి- ’’

‘‘ఛప్ ఏమిటీ ఆ పోకిరీ మాటలూ నువ్వూను, నాన్నతో చెబుతా’’ అంది భానుమతి.

‘‘మిగతాది కూడా వినేసి అంతా ఒకసారే చెప్పెయ్యి- ఏం. వాడు బయల్దేరేసరికి పదిన్నరట. తరవాత దారిలో ఓ కప్పు కాఫీ తాగి రోడ్డెక్కేసరికి పదిమ్ముప్పావు. అంచేత బావ నిన్ను కాలేజీకి సెలవు పెట్టి- అబ్బ- నోరు నొక్కెస్తావేం- సెలవుపెట్టి గుమ్మంలో కూచోమన్నాడు- ఈ సావిట్లో నేట- వరండాలో అయితే నీ మీద ఎండపడి అతని బుగ్గలు కందిపోతాయట- అమ్మో! అమ్మా! ఇటు చూడు ఇది నన్ను రక్కి-
పుటింరోజు కానుక పంపిస్తున్నాట్ట. నువ్వు తప్పుకుండా టపా వేళకి ఇంటి దగ్గర ఉండాలని చెప్పమన్నాడు నాకేం’’ అంది ఇందిర.

పావుగంట తరవాత ఇల్లంతా రాజకీయవాదుల లోపాయకారి మీటింగులా గంద్రగోళం అయిపోయింది. అందరూ తలో రకంగా ఊహాగానసభలు చేసేస్తున్నారు- కానుక ఏమైవుంటుందీ అని.

‘‘కొంపదీసి తనే రైలు దిగి రాడు గదా-’’ అన్నాడు గృహ యజమాని ఇల్లాలి కేసి ఓరకంగా ఓరకంట చూసి.

భానుమతి, సందడి ఇవతలకు జరిగి మెల్లిగా అవతలకు జారుకుని తన గదిలోకి వెళ్ళి పడుకుని పసిపిల్లలా ఏడ్చేసింది. ఇంట్లో జనం సభ చాలించారు.

 .

* ** **

ఇదీ ఆరంభం.  ఇక  అర్జెంటుగా క్లయిమాక్స్ కి వెళ్ళి చివర్లో ఏం జరిగిందో  ఆ దృశ్యం కూడా  చూసేద్దాం!  నండూరి రామ్మోహనరావు  గారి అక్షరాల్లోనే ...

* ** **

పోస్టుమన్ నోరెత్తి పిలవబోయేలోగానే ‘‘నేనే’’ అంటూ అతని చేతులో ఉన్నది లాక్కుని పరుగెత్తింది భానుమతి.

తలుపు వేసి, స్థిమితపడి ఆయాసం తీర్చుకుని నెమ్మదిగా శాస్త్రోక్తంగా కవరు చింపుతూ ఉండగా తల్లిమాట వినబడింది సావిట్లోంచి ‘‘నయమే ఇంకా, చిన్నది కాలేజీకి పోబట్టి బతికాం’’ అని.

కవరు చింపి ఉత్తరం తీసి మడతవిప్పిన తరవాత భానుమతి ఒళ్ళు ఝల్లుమంది. పుట్టినరోజు కానుకకి బంగీలేవీ రాలేదనీ, వచ్చినది ఉత్తరమనీ అప్పుడే గ్రహించింది సూక్ష్మబుద్ధి కాబట్టి.

అది ఆమెకు లేకలేక వచ్చిన మొదటి లేఖ. అంతకుమునుపు మాటాడ్డమే గాని ఆయన ఉత్తరాలు ఎన్నడూ రాయలేదు- పెళ్ళయి ఏడాది కావచ్చినా.

చదవబోయేముందు చుట్టూ ఓసారి చూసుకొని, నెమ్మదిగా భయంగా చూపులు మొదటివాక్యం మీద నిలిపింది...

 ఆమె చూపులు రెండో వాక్యం మీదికి సాగి మూడో పంక్తిలోకి జారిన తరువాత ఆమె చెంపలలో వెలగబోయే కెంపుల కాంతి రంగులలో ఇమడకపోవచ్చు; వాక్యాలలో అమరకపోవచ్చు. మనం ఒప్పుకున్నా మానినా భానుమతి భర్త నమ్మకం అదే.

అందుకే చిత్రకారుడు ‘బాపు’ ఓ క్షణం ముందరే, తొలి వాక్యం చూడగానే తొలి మందహాసం వెలిగే క్షణాన్నే బొమ్మ వేయడానికి శుభముహూర్తంగా నిర్ణయించుకున్నాడు.

----------------------------------------

ఎంత బాగా ఉందో కదా ఈ  వ్యాఖ్యానం!


ఇది చదివాక  బాపు బొమ్మను మరోసారి చూడండి! 


‘చెంపలలో వెలగబోయే కెంపుల కాంతి’ని చిత్రించకుండా బాపు తొలి మందహాసం వెలిగే క్షణాన్ని ఎంచుకుంటే; 

ఆ  లేఖలో ఏముందో  చెప్పకుండా ‘వాక్యాలలో అమరకపోవచ్చు’ అంటూ రామ్మోహనరావు గారు  కూడా తెలివిగా  తప్పించుకున్నారు.

మరో  పదిహేడేళ్ళు గడిచాయి.

ఇదే బొమ్మ ‘వనితాజ్యోతి’ ప్రథమ సంచికను ముఖచిత్రంగా మరోసారి అలంకరించింది.  ఈసారి  శ్రీరమణ గారు ఈ ముఖపత్ర చిత్రం గురించి  రాశారు.

ఏమని?  

1976 లో వచ్చిన ఆ సంచిక దొరికితే కదా చెప్పటానికి !

శ్రీరమణ గారి దగ్గర కూడా ఆ వ్యాసం లేదిప్పుడు!  చాలా చోట్ల ప్రయత్నించినా ఇంకా  దొరకలేదు.


ఆ సంచిక ఆచూకీ మీకు  తెలిస్తే తప్పకుండా  తెలియజేయండి.


త్వరలో ‘రచన’ శాయి గారు  బాపు బొమ్మలు వేసిన వివిధ రచయితల కథలను (1957-1968) ఓ బృహత్ సంకలనంగా తీసుకురాబోతున్నారు. 100కు పైగా  ఆహ్లాదకరమైన  కథలుంటాయి దీనిలో.

ఈ పుస్తకంలో  శ్రీరమణ  వ్యాసం కూడా  చేర్చాలని  శాయి గారి  ఆకాంక్ష. 

‘వనితాజ్యోతి’  మొదటి  సంచిక మీ దగ్గర గానీ, మీ సాహితీ మిత్రులెవరి దగ్గరైనా గానీ ఉంటే  దానిలోని   శ్రీ రమణ వ్యాసం జిరాక్స్ తీసి, పంపినా చాలు.

శాయి గారి మెయిల్ ఐడీ: rachanapatrika@gmail.com.
ఫోన్ నంబరు: 99485 77517


మరో విశేషం ఏమిటంటే...  ఇదే థీమ్ తో వనితాజ్యోతికే  జూన్ 1978 లో బాపు  ముఖచిత్రం  వేశారు.

1. (ఈ బొమ్మను సేకరించిన V3 రమణ గారి సౌజన్యంతో).